MeditatieNieuws

Meditatie over Handelingen 2

Hierbij de meditatie die is gehouden op de radio, klik hier voor meer info

Deze meditatie gaat over Handelingen 2  De toespraak van Petrus die ons wijst op het belangrijkste Pinksterteken

Eerst audio gedeelte daarna de uitgetypte tekst:

Luisteraar, boven deze meditatie heb ik staan:

DE APOSTEL PETRUS WIJST ONS OP HET BELANGRIJKSTE PINKSTER-TEKEN

Hand. 2:1-4 Toen de dag van het ​Pinksterfeest​ aanbrak waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de ​Heilige​ Geest​ en begonnen op luide toon te spreken in ​vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven.

Luisteraar,

In Handelingen 2 gaat het over de komst van de Heilige Geest. Ook al zijn er met de Pinksterdagen enkele duizenden op de jaarlijkse pinkster-bijeenkomst in de Flevopolder, het Pinksterfeest zegt velen niet veel meer. Een geluid als van een sterke wind, staat er, maar niet eens een echte storm met bijv. windkracht 10 of 11 Bft! Niemand voelde een zuchtje en het bleef doodstil in de straten van Jeruzalem.

Ja, vuurvlammetjes op de hoofden van een groep mensen. Maar geen echt vuur dat de haren schroeide. Bovendien duurde alles, ook dat spreken in tongen, maar heel even. Om negen uur ‘s morgens is alles weer achter de rug en staat Petrus rustig te preken. Zó weinig indruk maakte dat allemaal, dat er zijn die spottend zeggen, dat die mensen dronken waren.

De vraag is wat voor boodschap heeft dat Pinksterfeest voor ons, voor christenen? Ja, de Geest wordt uitgestort. Als je Handelingen 2 leest zie je in vers 4 dat allen vervuld werden van de Heilige Geest en in vers 12 staat dat de mensen spraken in hun eigen taal over de grote daden van God, zó, dat anderen dat konden horen en begrijpen. Dat betekent o.a. dat men een boodschap had voor hun omgeving die verstaanbaar was (dus geen vreemde tongentaal…) en die boodschap sprak over de grote daden van God.

En wat er verder gebeurt is eigenlijk heel gewoon voor christenen vandaag, Petrus houdt een toespraak, hij gaat preken en daarbij houdt hij ons voor wat na Pinksteren belangrijk is.

Wat wel bijzonder is, is dat het juist Simon Petrus is die daar staat. Juist de weken daaraan voorafgaand heeft hij zoveel meegemaakt. Maar hier voert hij namens de apostelen het woord. Hij heeft zijn les geleerd. Hij, die eerst zijn Heiland in de steek liet en Hem zelfs verloochende, hij is weer in genade aangenomen en mag nu als dienstknecht van zijn grote meester gaan uitleggen wat het Pinksterfeest inhoudt.

Nadat hij gezegd heeft dat het geen dronkenmansbende is, daar in die bijzaal van het tempelcomplex, gaat Petrus uitleggen wat er de laatste tijd gebeurd is, met Gods Zoon onze Here Jezus Christus als middelpunt. Petrus toont vanuit het O.T. aan dat de volheid van de tijd gekomen is. Gods Zoon is vlees geworden, maar Hij is als Zoon van God door de mensen verworpen en gekruisigd, gestorven en begraven. Eigenlijk vertelt hij niets nieuws, alleen maar wat er met Goede Vrijdag, Pasen en Hemelvaart is gebeurd.

Aan het einde van zijn preek zegt Petrus, dat Jezus, nadat Hij op aarde klaar was met het werk van Zijn Vader, door de rechterhand van God is verhoogd en opgenomen is in de hemel om de wereld te regeren. Toen heeft Hij de beloofde Heilige Geest van de Vader ontvangen en heeft Hij zijn discipelen niet alleen (eenzaam) achter gelaten, maar hen Zijn Geest gegeven. Op de Pinksterdag komt Christus door die Geest weer naar de aarde terug om zo verder te werken naar het eind der tijden.

Dit is een belangrijk punt in de wereld- en kerkgeschiedenis. Een periode wordt afgesloten en de laatste fase staat voor de deur. De tempeldienst is voorbij. Christus hét grote offerlam is geslacht, het voorhangsel is gescheurd. De tempel kan tot museum verheven worden. Geen offerdienst meer nodig. Lijnen worden uitgezet naar de toekomst.

Wie zijn Bijbel kent en ook het laatste Bijbelboek, weet dat het Lam (dat geslacht is) de verzegelde boekrol gaat openen (Openbaring 5). Het einde van de geschiedenis komt naderbij.

En omdat er geen offerdienst meer nodig is en de tempeldienst heeft afgedaan, gaan eenvoudige mensen met Geestesgaven het Woord van God prediken. Door Christus’ knechten gaat het Woord de wereld door. En Petrus is de eerste die daarmee begint op de Pinksterdag. Wie hem verwerpt, zal Christus zelf verwerpen. Wie naar hem hoort, hoort naar het eigen Woord van de Here Jezus. Want Petrus is ambtsdrager en door de bediening van het door Christus verleende ambt wil de Vorst van hemel en aarde zijn werk vanuit de hemel voltooien.

En het resultaat van die Woordverkondiging?? Als Petrus klaar is met zijn Pinksterpreek is de menigte zo in het hart geraakt, dat ze uitroepen: Wat moeten wij doen? Het antwoord is: bekeer je en laat je dopen op de naam van Jezus Christus.

Dus welk kenmerk van de werking van de Heilige Geest zien we daar in die eerste gemeente te Jeruzalem? Dat de kerk een lerende kerk is. Want, lezen we, zij bleven volharden bij het onderwijs van de apostelen. Dus niet allerlei mystieke ervaringen en gevoelens waren belangrijk, maar gewoon de Bijbel, Gods Woord. Daar ging het om en daar gaat het vandaag nog steeds om. Die kennis, die waarheid moeten we tot ons nemen. Apostelen zijn oor- en oog-getuigen van Jezus Christus. Zó komt Christus tot ons. In het onderwijs van uit de Heilige Schrift.

En dat onderwijs is als het goed elke zondag te horen in de kerk, vanaf de preekstoel. Maar dat onderwijs wordt ook besproken in de huizen. Ouders en ouderen nemen het mee naar huis en leren het aan hun kinderen en kleinkinderen.

Willen wij het werk van de Geest leren kennen, is er verlangen om vol te zijn (vervuld) van de Geest? Dan zullen we naar het geopenbaarde Woord van God moeten. Naar de Bijbel, naar de verkondiging daar uit. Want de Geest is niet los verkrijgbaar, Hij is immers de Geest van het Woord? Daar begon het mee op de Pinksterdag en daar gaat het ook vandaag nog om. Niets spectaculairs, geen bijzondere tekens, maar gewoon luisteren naar het Woord van de Geest en daarmee aan het werk gaan.

Wat dat oplevert? Kent u ze, de vruchten van de Geest?? Paulus schreef er over in zijn brief aan de Galaten hoofdstuk 5 “liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing”.

Ziet u zo de Geest van het Woord??

Paulus gaf in zijn brieven ook een opdracht mee, toen hij o.a. aan de Efeziërs schreef: wordt vervuld met de Geest. De Geest woont in ieder die gelooft. Geef die Geest dan ruimte in uw leven.

De Geest is niet tevreden met een klein hoekje, een soort zolderkamertje, maar Hij wil héél uw huis, Hij wil in u woning maken. Hij wil overal zijn in uw leven. En wie vol is van de Geest, wordt vol van zijn Heiland.

Alles draait immers om Christus?? Hem wil de Geest bij u binnen brengen.

Dat kan je blij maken. Maar je krijgt ook een kruis te dragen. Het geeft pijn, je wordt kwetsbaar. Het brengt ook strijd in je leven. Je leert jezelf verloochenen.

Of, en dat is de andere kant: Laat je de Geest van het Woord niet toe of maar mondjes-maat toe, dan staat dat de vervulling in de weg.

Verlang ik de Geest? Of verlang ik (naar) mezelf, moet de Geest mij dienen, mijn goede gevoel?

Geef de Geest die ruimte, wordt vol van Hem en u wordt een ander mens.

Amen.