Meditatie

Meditatie- Lucas 2, de profetes Anna

Beste luisteraar,
In Lucas 2:22-38 lezen we dat Jozef en Maria het kind Jezus naar Jeruzalem brachten om Hem de Heere voor te stellen en om een offer te brengen volgens de wet van de Here. En zie, er was een man in Jeruzalem, wiens naam was Simeon en die man was rechtvaardig en godvrezend. Hij verwachtte de vertroosting van Israël en de Heilige Geest was op hem.
Ook was daar Anna, een profetes, een dochter van Fanuel, uit de stam van Aser. Zij was op hoge leeftijd gekomen nadat zij met haar man na haar huwelijksdag zeven jaar had geleefd. En nu was zij weduwe van ongeveer vierentachtig jaar oud. Ze was altijd in de tempel, waar ze God dag en nacht diende met vasten en bidden. En zij kwam er op dat moment bij staan en zij loofde mede God en zij sprak over Hem tot allen die voor Jeruzalem verlossing verwachtten.

Beste luisteraar,

Als u dit Bijbelgedeelte hoort zult u zich misschien afvragen: wat moeten we nu nog in januari met een Kerstverhaal? Het is toch al lang Kerst geweest? En als het dan gaat over de profetes Anna, dan zullen velen zich afvragen: wie is dat eigenlijk en valt daar nu wat over te zeggen??

In Lukas 2 staat dat bekende kerstevangelie over de geboorte het kind Jezus, de engelenzang en de herders. U kent die geschiedenissen wel. Maar dan heeft Lukas ons aan het einde van dat hoofdstuk toch nog een paar dingen te zeggen. Vers 22 begint met “En toen…” Dat verwijst naar de oudtestamentische wetgeving (Leviticus 12) waar staat dat er 40 dagen na de geboorte een ceremonie in de tempel moest gebeuren. Dus in dit geval een week of 5 na Kerst zouden wij zeggen. Dus vandaar dit verhaal na Kerst.

Weet u wat opvalt als we nu terugkijken naar die geschiedenissen rond de geboorte van het Kind Jezus? Dat er nauwelijks mensen geweest zijn die in die tijd blij waren met Hem. Het zijn alleen engelen geweest die het hoogste lied zongen. Maar mènsen, om wie het eigenlijk ging, die lieten het afweten op een paar uitzonderingen na: enkele eenvoudige herders uit Bethlehem, die magiërs of wijzen uit een ver land in het Oosten en tenslotte een paar ouderen Simeon en Anna.

Simeon die kennen we misschien nog wel, van zijn lofzang. Maar Anna? Zij wordt hier als het ware met een soort verontschuldiging aangekondigd, zo in de trant van: O ja, en daar was Anna ook nog…….. En zij staat daar als het ware in de schaduw van Simeon. Maar (let op!!) ze wordt gezet in het licht van Jezus Christus. Ze leeft van de genade van God en daar gaat ze ook van zingen.
De beroemde schilder Rembrandt heeft haar zó op een heel Bijbelse manier uitgebeeld. Je vindt een afbeelding van zijn schilderij in de Rembrandtbijbel. Daar zie je het heel fraai: Anna staat daar op uitgebeeld in het licht van het Kind.

De naam van deze vrouw wordt soms verschillend neergezet. De één spreekt over Anna en een ander over Hanna. Nee, ik heb het dan niet over een Vlaardings accent of zo, mét of zonder “H”. Maar haar naam is Anna of in het Hebreeuws Hanna en betekent: de HERE de God van Israël: geprezen zij Zijn naam én de HERE is genadig. Daarmee wordt deze vrouw in één keer getypeerd.
Daar zie je ook meteen de overeenkomst tussen deze Anna en Hanna, de moeder van Samuël die graag moeder wilde worden en daarom geregeld in de tabernakel kwam.
Deze Anna uit Lucas 2 was al jong weduwe en had geen kinderen. De overeenkomst tussen die beide vrouwen was, dat ze een biddend leven leiden en veel in het huis van God waren te vinden.

Ook deze Anna heeft geen gemakkelijk leven gehad. Nauwelijks twintig jaar oud toen ze al weduwe werd. Maar de HERE heeft haar niet verlaten. Ze heeft zich in haar leven staande gehouden met de belofte van God: Lukas schrijft dat ze dag en nacht in de tempel was.

Misschien woonde ze wel in die woninkjes die tegen de tempel waren aangebouwd. Zoals de mus en de zwaluw van Ps. 84 in de tempel woonden. Ze was er dus bij als er iets te doen was, als er offers werden gebracht, als de Schriftgeleerden onderwijs gaven in het Woord.
Kortom de dienst van de HERE had het hart van deze vrouw gestolen. Haar leven is helemaal gericht op God en Zijn dienst. Ze concentreert zich op Zijn Woord en Zijn wil. Ze was erbij met vasten en bidden, zegt Lukas. Anna ten voeten uit.
Als weduwe ging ze niet bij de pakken neer zitten. Het verdriet en de tientallen jaren van eenzaamheid hebben haar niet verbitterd gemaakt. Anna had Gods beloften en als je die hebt, dan ben je misschien wel te midden van je armoede toch de koning te rijk. Ze heeft kracht gekregen om over haar eigen ellende heen te kijken naar een toekomst die er ondanks alles toch mooi uitzag. Ze keek uit naar de komst van de Messias. Daar was ze dag in dag uit mee bezig, vastend en biddend, staat er.

Dit voorbeeld van Anna heeft ook voor ons betekenis.
Dat zij geregeld in de tempel, dus in het huis van de HERE te vinden was, betekent dat ook wij God moeten zoeken en Hem moeten dienen in Zijn huis en te midden van Zijn volk, de kerk en de gemeente van vandaag.
En Anna deed dat vastend en biddend. Ook dat geldt voor ons. Vasten betekent je concentreren op waar je mee bezig bent, soms zelfs niet eten en drinken. Dus geconcentreerd bidden, met de HERE spreken, Hem aanroepen. En dan antwoordt Hij en leidt Hij ons leven. Dat deed Hij ook in het leven van Anna.

Want deze vrouw, die zo vol geloof was, had toen de dag van haar leven. Het is misschien een alledaags tafereel: jonge ouders die met een kind in de tempel komen. Maar Anna weet dat dit het kind is, waar zij al zo vele jaren op gewacht heeft, waar zij om gebeden heeft.

Ziet u haar daar staan op het tempelplein? Ze stapt daar als het ware uit de schaduw van Simeon. Ze spreekt daar midden op straat in het openbaar haar geloof uit en ze laat omstanders delen in haar blijdschap over het geboortefeest van de Here Jezus.
Zo blijkt hier weer dat je voor het spreken over je Here en Heiland nooit te oud hoeft te zijn. Anna heeft de kleine Jezus nog niet eens gezien en ze begint al over Hem te vertellen. Alle mensen die net als zij uitkijken naar de redding die God beloofd heeft, moeten weten dat er een einde is gekomen aan het wachten op wat God had beloofd. God heeft gedaan wat Hij beloofd had.

En dat geldt voor ons vandaag precies eender. Als de mensen om je heen volop ellende en narigheid zien en beleven, dan mogen wij ze vertellen van de komst van die Verlosser en dat God Hem niet alleen belooft, maar dat Hij ook al gekomen is. En de wereld, de aarde nieuw zal maken. Daar mogen wij nu naar uitzien. En daar mogen we ook over spreken met familie en vrienden en daarover vertellen aan anderen, aan je kinderen en kleinkinderen (als je die hebt) en zó meewerken aan de komst van Zijn koninkrijk.

Met die boodschap en met die belofte mogen wij weer verder dit nieuwe jaar in, of we nu jong zijn of ouder. Blij met de geboorte van de Here Jezus en met een geweldige boodschap op zak.
Van Hem Die gekomen is en Die eens zal wederkomen!

Amen