Meditatie

Meditatie- Kerst

Beste lezer,

Kerst, kerstfeest, kerstmis. Allemaal namen die deze dagen passeren. En misschien heeft iemand u wel prettige kerstdagen gewenst of wenste u dat een ander…

Deze meditatie is gemaakt voor Eerste Kerstdag, tegelijk de laatste zondag van het jaar.

Wereldwijd vieren miljoenen mensen op 25 december dit grootste christelijke feest van het jaar. In (nacht)diensten komen gelovigen samen om de geboorte van het kind Jezus te vieren.

Het aansprekende thema en het verband met de donkerste tijd van het jaar hebben Kerst in de loop van de tijd tot het voornaamste feest in het jaar gemaakt. De huidige tradities rond het kerstfeest zijn van land tot land verschillend. Maar duidelijk is dat wereldwijde commerciële kerstgewoonten overal doordringen, ook in Nederland.

Zo gaat in de tijd voor Kerst de middenstand in de stad ons al voor, met verlichte straten en versierde winkels, voor zover daar dit jaar nog mogelijkheden voor zijn. Maar dit is uiterlijke schijn. Kunstmatig licht en verlichting.

Nu is er niets mis met knusheid en warmte en kaarslicht. Maar het is niet hét kenmerk van Advent en Kerst voor ons als christenen. Wij vieren met Kerst dat onze Heiland, onze Here Jezus Christus, Gods Zoon als kind in de kribbe naar deze aarde is gekomen.

Graag wil ik een ogenblik met u stilstaan bij de boodschap van Kerst als je terugkijkt op het jaar dat achter ons ligt en je om je heen kijkt naar wat er in de wereld allemaal gebeurt. En dat is (om het met een kerstwoord te zeggen) niet altijd en overal ‘vrede op aarde’.

In onze wereld gebeuren verschrikkelijke dingen, zeg maar rampen en oorlogen. In de natuur zie je bosbranden, aardverschuivingen en overstromingen. Maar ook onder mensen zie je erbarmelijke dingen. Landen en volken die bezig zijn elkaar uit te roeien of uit te hongeren… En dan al die vluchtelingen. Hartverscheurend, de beelden die je soms ziet. En dan heb ik ’t nog niet over wat u of jij zelf misschien hebt meegemaakt, of waar je middenin zit…

Je hoort dan wel eens dat God zich niet meer om deze wereld zou bekommeren. Dat Hij geen hart heeft voor de wereld en de mensen die daarop leven. Dat Hij van alles maar laat gebeuren.

Maar weet u wat nu juist het bijzondere is? Ondanks het niet luisteren van de mens heeft God die mensheid niet aan haar eigen dwaasheid te gronde laten gaan! Dus áls je bij iemand hart voor de wereld ziet, dan bij Hem.

Uitgangspunt voor deze meditatie is een Bijbeltekst, Johannes 3:16, die niet zo lang geleden “de mooiste tekst uit de Bijbel” werd genoemd. Daar staat: “God had de wereld zo lief dat Hij Zijn enige Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.”

De vraag is nu: Waarom had God de wereld zo lief? Wel, omdat Hij die zelf had bedacht en gemaakt. En hoe…! Aan het begin van de Bijbel (Genesis 1) staat: “En God keek naar alles wat Hij gemaakt had en zag dat het zeer goed was.” Dat gold voor alles. Maar in het bijzonder voor de mens. In Psalm 8 lees ik dat de mens bijna goddelijk is, zo fantastisch als dit schepsel eruit zag. De mens zo goed geschapen, bijna goddelijk en de aarde zo mooi gemaakt. Maar wat heeft de mens er van gemaakt? En maken we er nog dagelijks van?

Wij mensen denken het beter te weten dan God, onze schepper. Kijk, en dan gaat het mis. Niet omdat God het niet goed had gedaan. Het was de mens die de eer aan zich trok. Voor z’n leven op aarde wilde hij niet meer te maken hebben met God die hem geschapen had.

Kijk dan eens naar God! Maakte Hij er toen een eind aan? Wat zegt onze tekst, die mooiste tekst uit de Bijbel? Zó lief had God de wereld dat Hij dat níet heeft gedaan en nog steeds niet heeft gedaan. Wat laat de Bijbel juist zien? God wil niet de ondergang van mensen (Ezech.33:11), maar dat alle mensen worden gered (1 Tim. 2:4).

Want wat heeft God gedaan? Hij heeft Zijn eigen Zoon naar de aarde gestuurd. Zijn enige. Dat betekent: het hoogste wat Hij had, dat heeft God ingezet om de wereld te redden. Gegéven, staat er in onze tekst. In dat ene woord zit ál Gods liefde. Want wie gaat er nu zóver om niet maar vrienden te redden, maar juist mensen die jou niet nodig hadden? Die jou links lieten liggen? God deed het! Dát is Kerst. Alles had God er voor over, opdat wij niet voorgoed verloren zouden gaan.

Maar wat hebben wíj daarvoor over? Persoonlijk, maar bijvoorbeeld ook als rijke westerse landen en dat ondanks oorlogssituatie in Europa en energiecrisis en noem maar op?

Er gebeurt van alles in de wereld. Daarom komen er al jaren, met zekere regelmaat, landen bij elkaar. Of het nu om milieuzaken gaat of over oorlog en vrede. En wat zie je dan? Het ene volk wil z’n welvaart niet kwijt, het andere is bang een stukje zelfstandigheid te verliezen. En zo, door allemaal aan je eindje vast te houden, lieten we en laten we de wereld zomaar te gronde gaan. De wereld door God zó goed gemaakt. En mensen, schepselen van Hem… Gaan ze ons echt ter harte?

Laten we het niet aan Gód vragen waarom Hij er niks aan doet, laten we de vraag aan onszelf stellen: hoeveel hart hebben wíj voor de wereld? Wat hebben wíj ervoor over dat niet alleen wij, maar ook anderen het goed hebben, nu en later. Wat hebben wij ervoor over dat ook zij delen in Gods goede gaven, bovenal in Gods liefde.

“Zo lief had God de wereld dat Hij het liefste wat Hij had voor haar heeft gegeven.” Zijn Zoon. Hij liet Hem geboren worden in Bethlehem. Mens onder de mensen. Om te gaan doen waar de eeuwen door geen mens toe in staat bleek: de zonde de wereld uitdragen. De zonde van onze eigenwaan, ons eigenbelang, ons egoïsme. Niemand minder dan de Zoon van God ging ervoor aan het kruis.

Ook dat zit in het woord ‘gegeven’: “zo lief had God de wereld dat Hij zijn enige Zoon gegéven heeft…” Gegeven tot in de dood. Maar daarom is er nu léven voor ieder die in Hem gelooft!

Ieder. Dus niemand die hoeft te zeggen: ‘maar dat is voor mij niet weggelegd’

Het enige wat je hoeft te doen is: antwoord geven op die liefde. Aanpakken Gods geschenk uit de hoge: Jezus, die de Christus is. Juist omdat de redding helemaal van God uit gaat, hoeft niemand hier buiten te vallen. Wat een hart, Gods hart!

Mag Hij ook u en jou aan zijn hart sluiten? Dan: geen ondergang maar léven. Eeuwig leven zelfs. Want wie in Jezus gelooft zal delen in onvergankelijk leven. Een leven dat niet meer stuk kan.

Volkomen, gaaf. Precies zoals God het bedoelde in het begin.

Dankzij Góds liefde wordt het werkelijkheid.

Gezegende kerstdagen gewenst.

Amen