MeditatieNieuws

Meditatie Hebreeën 11-12

Hierbij de meditatie die is gehouden op de radio, klik hier voor meer info

Deze meditatie gaat over Hebreeën 11-12 “Kerkhervorming (Luther) “

Eerst audio gedeelte daarna de uitgetypte tekst:

HERVORMINGSDAG – HEBREEËN 11 : 1-3 + 39 -12 : 2

Ik lees u een paar verzen uit het Bijbelboek Hebreeën hoofdstuk 11: Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet. Hierdoor immers hebben de ouden een goed getuigenis gekregen. Door het geloof zien wij in, dat de wereld tot stand gebracht is door het Woord van God.

Beste luisteraar,

Als je dit hoofdstuk 11 verder leest dan worden daar allerlei geschiedenissen opgehaald o.a. over Abraham en Mozes die laten zien hoe het geloof hun leven volkomen beheerste en bepaalde en ook anderen die getuigden van de waarde en de kracht van het geloof. Maar ook worden daar genoemd de vele martelaren die er in de geschiedenis geweest zijn. Dus mensen die vanwege hun geloof vervolgd en mishandeld zijn, die (zo staat er ook in dit gedeelte), die hebben rondgedoold door woestijnen en gebergten, in spelonken en in de holen der aarde.

En al die mensen die door het geloof hun leven hebben geleid in vertrouwen op hun God, zijn het levende bewijs, zeg maar getuigen van wat God door het geloof kan doen.

Als je dit tot je laat doorwerken dan komt de vraag op: Hoe hebben die mensen dat kunnen doen? Wat was hun geheim? Op welke manier kun je zó in het leven staan?
Nu dat staat aan he begin van het volgende hoofdstuk, hoofdstuk 12. Daar wordt de conclusie getrokken. En dat gebeurt in de vorm van een voorbeeld, van een wedstrijd.

In de arena, het stadion zal een hardloopwedstrijd worden gehouden. Christen zijn is een wedloop lopen. Je wilt de eerste prijs winnen. En wanneer je dan aan de start staat en om je heen kijkt, dan zie je overvolle tribunes. Een grote wolk van getuigen, staat er. De bedoeling van dit beeld is, dat we, door te kijken naar het leven van de geloofshelden, worden aangespoord en bemoedigd om ook zelf de wedloop te lopen. Christen zijn is niet gemakkelijk. Het is een wedloop. Je moet ervoor gáán. Maar je mag je aangevuurd weten door de miljoenen, die je zijn voorgegaan.

Nu, als je dan in de startblokken gaat staan, dan moet je wel eerst alles uitdoen, zo min mogelijk kleren aan. Want hoe minder je draagt, hoe sneller je loopt. Wie aan een hardloopwedstrijd begint met een rugzak op weet zeker, dat hij niet zal winnen. Laten wij afleggen alle last, en de zonde, die ons zo licht in de weg staat…. , lezen we daar.
Twee dingen, die we uit moeten trekken. Vanzelfsprekend de zonde, daar moet je afstand van nemen, die moet je niet bij je dragen en koesteren, als je dat wel doet hoef je niet eens aan de race te beginnen. Maar ook “alle last”. Er zijn meer dingen hinderlijk. Alle streven naar zaken, die niet echt belangrijk zijn. Dingen die op zich prima zijn, maar die je in de wedloop van het geloof niet moet meedragen. En dat zijn dan juist zaken waar het vandaag ook in ons leven om draait. Oorlog en vrede in kerk en wereld. Wie zijn goede gezondheid liefheeft boven alles, kan de race van het geloof niet lopen. Wie zijn vriendenkring liefheeft boven alles ook niet. Gezondheid is goed, fijne vrienden zijn belangrijk, maar zodra zulke dingen nummer één worden in het leven, vormen ze de verhindering om te geloven.

Daarom zegt de schrijver van de brief aan de Hebreeën tegen zijn lezers: Laat ons oog daarbij gericht zijn op Jezus. En dat om zó in hun moeilijke omstandigheden vol te houden. Dus met volharding de wedloop lopen. Dat kan, wanneer ze letten op de Here Jezus. En hoe kennen we Jezus, onze Heer en Heiland. Uit zijn Woord, uit de Bijbel.

Leest u nog wel eens een stukje uit de Bijbel? Gaat dat Woord nog open?

In deze tijd van het jaar zo rond eind oktober hebben we in het kerkelijk jaar een zgn. herdenkingsdag, in dit geval Hervormingsdag. In de geschiedenis ging het toen om Maarten Luther die 95 stellingen spijkerde op de deur van de slotkapel in Wittenberg.

Maar wat was nu zo belangrijk van die Reformatie, de Kerkhervorming. Nee, dat was niet de persoon van Maarten Luther. Maar wel dat hij ontdekte in die tijd (en die tijd leek veel op onze tijd, nu) dat de Bijbel bijna niet meer open ging. Gods Woord werd nauwelijks meer gehoord. En daarom was het werk van Luther zo belangrijk dat hij door zijn werk, een terugkeer bewerkte tot het geloof in God. Het Woord, de genade, het geloof – het was nodig om Christus weer te leren kennen.

Is herdenken Kerkhervorming belangrijk? Neen, niet vanwege mensen. Maar wel belangrijk wanneer wij de Reformatie herdenken als terugkeren of blijven bij het Woord. En dan moeten we dat ook zelf doen.

Daar gaat het over in dit Bijbelhoofdstuk over die verschillende geloofsgetuigen. Niet omdat zij zo goed waren, maar om te laten zien dat Christus in hun leven werkte. De kern van het geloven is ons oog gericht houden op Jezus. Onze diepste blijdschap moet zijn, dat je als zondaar bent aangenomen en dat je van God beloften in je hand hebt gekregen. Dat is wat Luther dreef, die zei: De rechtvaardige zal alleen door het geloof leven. Geen andere dingen er bij, die staan alleen maar in de weg, die leiden af. Dus: Sola Fide: alleen door het geloof! En dan denk ik ook aan die andere bekende uitspraken van hem: Sola Gratia: alleen uit genade en Sola Scriptura: Alleen de schrift, de bijbel. Het vervulde Luther met blijdschap die ook wij mogen kennen als we de Bijbel lezen. Daar lees ik niet één of ander boek, hoe interessant misschien ook. Een boek waar je zelfs een nationale bijbelquiz op t.v over kunt houden, met gelovigen en ongelovigen, met bekende en onbekende Nederlanders. Maar als ik in de Bijbel lees, dan lees ik over mijn Vader die in de hemel is. Dan mag je zeggen: Kijk, dat is nu mijn Vader, dat is nu mijn God. En dat is ook de God die gezegd heeft over u en mij: Geen haar valt van je hoofd, buiten mijn wil. Ik gééf je het geloof. Ik vèrgeef je je zonden. Ik leid je leven elke dag. Ik breng je straks behouden in mijn Hemels Koninkrijk. Dàt is een geweldige rijkdom: als je dát mag beseffen, dat mag doorléven, dat dát vlees en bloed voor je is.

Fijne vrienden en onze gezondheid, die ik eerder noemde, niet belangrijk? Jazeker. Maar het zijn slechts tijdelijke zaken. Gezondheid ben je eenmaal weer kwijt, vrienden laten je in de steek of ontvallen je, vrede is tamelijk zeldzaam op deze wereld en ga zo maar door. Maar zelfs al zou je alles je hele leven lang kunnen vasthouden, dan nog komt het moment dat je moet sterven en voor God moet verschijnen. En dan? Dan is het enige, waar je mee voor de dag kunt komen: de Here Jezus Christus. Dan is het enige dat eeuwig waarde heeft: het geloof in Hem!

A M E N