Meditatie Hand. 21 over Paulus op weg naar Jeruzalem

Hierbij de meditatie die is gehouden op de radio, klik hier voor meer info

Deze meditatie gaat over Hand. 21 over Paulus op weg naar Jeruzalem (Eeuwigheidszondag – Bestemming bereikt)

Eerst audio gedeelte daarna de uitgetypte tekst:

MEDITATIE – EEUWIGHEIDSZONDAG – BESTEMMING BEREIKT

Beste luisteraar,

boven deze meditatie staat: eeuwigheidszondag – bestemming bereikt.

In het kerkelijk jaar heten de laatste zondagen in november, voordat de adventstijd aanbreekt, de zondagen van de voleinding. Daarmee wordt het kerkelijk jaar afgesloten. We denken dan niet aan zoiets als “afronding”, maar, veel meer toekomstgericht, aan de voltooiing van al Gods plannen, bijv. met ons eigen leven. Zo wordt deze laatste zondag van het kerkelijk jaar, naast zondag van de voleinding ook wel eeuwigheidszondag genoemd. 

De Bijbel, Gods Woord stelt ons dan voor de vraag die wij onszelf ook bij de jaarwisseling stellen: waar komt het op aan in ons leven? Waar gaat het om, wat is het uiteindelijke criterium van ons menselijk handelen?

Als je zo terugkijkt op het kerkelijk jaar en bij de wisseling daarvan, dan zou je ons leven kunnen vergelijken met een reis. We bevinden ons allemaal ergens onderweg naar onze eindbestemming. En als je op reis bent dan moet je wel een route en een einddoel hebben.

Ik lees met u een paar verzen uit het Bijbelboek Handelingen. Daar gaat het over de apostel Paulus. Hij is ook op reis, bezig aan zijn laatste zendingsreis en dan staat in hfdst. 19 onder het kopje ‘Paulus’ reisschema’ dat Paulus door de Geest aangespoord besloot naar Jeruzalem te gaan. Want (staat er even verderop) ‘als ik daar ben geweest, moet ik ook een bezoek aan Rome brengen.’

En vervolgens lezen we in Handelingen 21: Nadat we ons met moeite hadden losgemaakt van de oudsten van Efeze, kozen we zee en zetten rechtstreeks koers naar Kos. De dag daarop bereikten we Rhodos en van daar voeren we naar Patara. Daar vonden we een ​schip​ dat de oversteek naar Fenicië zou maken. [….] We kregen Cyprus in zicht, maar lieten het links liggen en zeilden verder naar Syrië, waar we de haven van Tyrus binnenliepen. We gingen op zoek naar de ​leerlingen​ en geïnspireerd door de Geest zeiden ze tegen ​Paulus​ dat hij niet moest doorreizen naar Jeruzalem. Vanuit Tyrus kwamen we in Ptolemaïs aan, waar we onze zeereis beëindigden. De volgende dag vertrokken we weer en gingen via Caesarea op ​weg​ naar Jeruzalem. ​

Beste luisteraar, ook Paulus is op reis. Van de westkust van het huidige Turkije naar Jeruzalem. Havens en eilanden komen onderweg voorbij. Bekende namen als Efeze, Kos en Rhodos worden genoemd. Misschien kent u de daar genoemde plaatsen of eilanden wel of bent u er wel eens op vakantie geweest. Het lijkt een uitgestippelde route. Zo kan dat in ons leven ook gaan. Onder ons zijn er die het liefst van tevoren de route uitstippellen. Immers je wilt graag weten waar je bij gezondheid over 10 jaar uitkomt. Je vindt het fijn een duidelijke stip aan de horizon te hebben. Maar een ander krijgt het daar juist benauwd van. Geloven heeft ook alles te maken met een reis. Een man die heel lang geleden leefde, Abraham, hoorde: ‘Ga op reis naar het land dat Ik je wijzen zal!’ Hij gehoorzaamt en gaat. De lange reis naar het beloofde land. Hoe vind je de weg op die reis van het geloof? Stippel je je eigen route uit… of volg je aanwijzingen van God?

In het Bijbelboek Handelingen zien we de apostel Paulus. Eerst druk bezig z’n eigen route uit te stippelen. Als de gevierde man carrière maken. Hij weet precies wat hij wil en waar hij uit wil komen. Maar dan op weg naar Damascus… (Hand. 9) ineens… lichtflits… en er komt een stem uit de hemel: ‘Ik ben Jezus die jij vervolgt’… Dan zijn verandering). Stekeblind vraagt hij: ‘Here, wat wilt U dat ik doen zal? – Ik wil niet langer mijn eigen route uitstippelen; wijst U mij de weg.’

Maar, en dat is een vraag voor onszelf: Hoe herken je Gods aanwijzingen? We zeggen soms tegen elkaar: ‘Er komt geen briefje uit de hemel!’ Hoe weet je zeker dat je Gods stem hoort? Dat je ondertussen toch niet doet wat jouzelf het beste uitkomt? In ons dagelijks leven vertelt de TomTom ons precies wat we moeten doen, maar op de weg van het geloof kan ’t zo stil zijn… Reizen met God – hoe gaat dat?

In Tyrus, lazen we, hoort Paulus broeders zeggen: ‘Ga niet naar Jeruzalem!’ Moet hij daarnaar luisteren? In de volgende halte plaats wordt het serieuzer. Daar duikt Agabus op, een profeet. Die zegt dat de Joden Paulus in Jeruzalem zullen gevangennemen en hem daarna zullen overdragen aan de Romeinen. Dat heeft de ​Heilige​ Geest​ verteld, wordt gezegd. Alsof dát geen duidelijke taal is! Alsof de TomTom zegt: ‘Niet rechtdoor maar rechtsaf’

Hoe gaat dat bij ons? Luisteren wij alleen naar onszelf of naar anderen? Of gaat bij ons de Bijbel nog open en zoeken we onze Hemelse Vader in ons gebed? Wat doen we met middelen die onze God inzet om ons de weg te wijzen? Gehoorzaam de route volgen die God voor je uitstippelt? Heel goed letten op de vingerwijzingen die Hij je geeft? Of toch weglopen als de route ons niet bevalt?

Paulus gehoorzaamt en volgt de eerder ontvangen opdracht van God. Hij gaat naar Jeruzalem! Ook al smeken de mensen onder tranen om niet te gaan. Het is niet alleen de stad Jeruzalem waarvoor hij gaat, maar ook de Naam van de Here Jezus. Die Naam is het kompas waar Paulus op vaart. Die Naam trekt aan zijn leven. Alle andere dingen moeten daarvoor aan de kant.

Leg je eigen leven er eens naast. Wat staat bij mij, bij u bovenaan? Mag de Here Jezus ook ons de weg wijzen? Is dat verhaal van Paulus een verhaal van lang geleden? Maar wat gebeurt er vandaag in deze wereld? Wat zien we om ons heen in ons leven of op TV? Hoeveel stemmen horen we niet dagelijks in werkelijkheid of op sociale media?

De tranen van de geloofsgenoten rond Paulus raken hem diep, lazen we. Maar hij heeft zijn keuze gemaakt: al de weg wijst mij mijn Heiland. Laat de wil van de Here geschieden. Dat zijn grote woorden. Maar die vraag komt ook op ons af. Misschien juist wel in deze tijd van het kerkelijk jaar. De laatste zondag van dat kerkelijk jaar, dus vandaag: in veel kerken en geloofsgemeenschappen ook bekend als zgn. ‘Eeuwigheidszondag’, herdenkingsdag voor de overledenen. We kijken dan terug naar hen die ons zijn ontvallen, die zijn gestorven, die hun leven geleefd hebben. Maar net als bij de jaarwisseling kijken we niet alleen achterom, maar ook vooruit en stellen onszelf de vraag die ook de Bijbel, Gods Woord stelt: waar komt het nu uiteindelijk op aan? Waar gaat het om, wat is het uiteindelijke criterium van ons menselijk handelen? Mag de Here u en mij de weg wijzen? Zoals Hij dat Paulus deed? En volg ik dan?

Dus Zijn Naam bovenaan! Nee, geen garanties voor een gemakkelijke reis. Maar met deze kostbare Naam kom je thuis… in het Vaderhuis.

Voor altijd bestemming bereikt!

Amen.