Meditatie- Elisa en de oorlog tussen Aram en Israel

Beste lezer,

De afgelopen tijd zal niemand meer vergeten. Wereldwijde coronacrisis en oorlogsdreiging. Daardoor in onze samenleving veel dingen anders. Niets is meer vanzelfsprekend. Wat is nog wél vast en zeker? Waar kunnen we nog op bouwen en op vertrouwen? Zijn we bij God veilig?

In het kerkelijk jaar is dit de tijd rond Hemelvaartsdag, de christelijke feestdag dat de Here Jezus naar de hemel is gegaan. Kort voor zijn Hemelvaart krijgen de discipelen een enorme taak op de schouders gelegd. De Here geeft hen de opdracht om op pad te gaan en de hele wereld tot zijn volgelingen te maken. En hoe zwaar die opdracht ook is, de Here geeft er zijn discipelen en daarmee ook aan ons een enorme bemoediging bij. Want, zegt Hij: Mij is gegeven, alle macht in de hemel en op de aarde.

Die macht is Hem gegeven, vanwege Zijn overwinning op de dood. Denk maar aan Goede Vrijdag en Pasen. Hij heeft deze macht verdiend en ontvangen. En Hij belooft daarbij: Ik ben met jullie alle dagen tot aan de voleinding van de wereld. Die belofte van Christus geldt dus ook vandaag nog. Tot aan het einde, tot Zijn Wederkomst, geldt dat Christus met Zijn volgelingen is.

Dat God machtig is om zijn kinderen, zijn volk te helpen, daar geeft de Bijbel op meerdere plaatsen voorbeelden van. Dus hoe we in ons leven op God kunnen bouwen en vertrouwen.

Over zo’n geschiedenis gaat deze meditatie. In 2 Koningen 6 staat een wonderlijk verhaal over Elisa als boodschapper van God. En de God die via Elisa sprak, is vandaag ook onze God. Want Hij is er bij, al zién velen Hem niet of willen ze Hem niet zien.

In 2 Koningen 6 lezen we vanaf vers 8: De koning van Aram voerde oorlog tegen Israël. Telkens als hij in overleg met zijn bevelhebbers besloot om bij een bepaalde plaats zijn legerkamp op te slaan, liet de godsman Elisa de koning van Israël waarschuwen dat hij uit die buurt moest wegblijven omdat de Arameeërs daar een aanval beraamden. Dat ging zo keer op keer, tot grote ergernis van de koning van Aram en hij riep zijn bevelhebbers bij zich en vroeg hun: ‘Zeg me: wie van onze mensen heult met de koning van Israël?’ En één van de bevelhebbers antwoordde: ‘Niemand, mijn heer en koning, maar de profeet Elisa in Israël weet de koning van Israël zelfs te vertellen wat u in uw slaapkamer zegt.’

Het is oorlog… Zo begint dit Bijbelgedeelte. Oorlog tussen Aram (zeg maar het tegenwoordige Syrië) en Israël. Oorlog betekent ellende. Weg vrede en rust. Uiteengerukte gezinnen, slachtoffers.

En wat doet dat de Israëlieten? Zet het hen aan het denken? Brengt het hen terug bij de HERE?

Het is triest, maar zowel de koning als het volk gaan nog steeds de verkeerde weg. Een weg bij de Here vandaan. Destijds hadden ze gebroken met de tempel in Jeruzalem en bouwden ze eigen tempels. Dus, op je eigen manier God dienen, zoals het jou past. Met alle goede bedoelingen wellicht, maar toch….

En dat op je eigen manier God dienen, dat doet Hem pijn. Dat kan Hij niet hebben. Hij laat het hen voelen. Door die oorlog. Die komt niet uit de lucht vallen! Daar had de HERE zijn volk voor gewaarschuwd: Als jullie niet luisteren naar Mij, dan laat ik je dat merken, door oorlog of honger of ziekte. Dus die oorlog moet de koning van Israël wat zeggen.

Maar als de koning en het volk dan nog steeds niet willen luisteren, laat God zijn volk dan vallen?

Ja, dat zou je wel verwachten. Maar wat lees je? De HERE helpt juist! Want als de vijand ergens tot een aanval wil overgaan dan laat God door zijn knecht Elisa de koning van Israël weten waar dat is. En dat ging zo keer op keer (lazen we in 2 Koningen 6) tot grote ergernis van de koning van Syrië.  Hoe kan dat bekend worden bij de tegenpartij, vraagt hij zich af.

Als de koning van Syrië dat overlegt met zijn bevelhebbers dan krijgt hij te horen hoe het precies zit. Want, zeggen zij, Gods knecht Elisa geeft aan zijn koning door wat u in het diepste geheim (in uw slaapkamer) zegt. Dus de koning van Syrië kan nergens z’n mond opendoen of Elisa weet van de hoed en de rand. Zo wordt elk aanvalsplan van Syrië bekend bij Israël.

Als je dat op je laat inwerken dan heeft Israël een geweldige god, toch? Welke god is zo dichtbij dat Hij alles ziet en hoort? Niet alleen binnen Israël maar ook daarbuiten. Dan ben je bevoorrecht als je die god jouw God mag noemen. Bij zo’n God mag je je volkomen veilig weten. 

Brengt dat de koning en het volk van Israël weer terug bij de HERE? Door weer te gaan luisteren naar de HERE? Naar die woorden van God?! Naar álle woorden van God? En niet alleen maar wat in hun kraam te pas kwam. Waarom gingen ze de Here niet weer dienen zoals God graag wilde?

Dat is ook een leermoment voor ons. Want de God die via Elisa sprak, is vandaag onze God. Waar zoeken wij onze kracht? Israël moest leren luisteren naar de boodschap van God, via zijn knecht de profeet Elisa. Wat ons betreft, heeft God van zich laten horen via de hoogste profeet: Jezus Christus. Luisteren we naar Hem? Vlak voor zijn Hemelvaart zegt Hij tegen zijn leerlingen: Ik ben met je, alle dagen. Als Heer van hemel en aarde, met alle macht in handen.

Leven wij in alles met Hem? Delen wij alles met Hem? Doen we wat Hij zegt en van ons vraagt? Of alleen voor zover het ons uitkomt? Hij geeft zich helemaal aan ons. Wij ook aan Hem?

Misschien vraagt u zich af of Hij wel machtig genoeg is om ons te helpen. Misschien loopt u wel gebukt onder een enorme last. Een last van zonde en schuld. U denkt, deze belofte is wel voor die en voor die, maar niet voor mij. Wel weet dan, dat onze zonden en onze schuld die belofte niet krachteloos kunnen maken. In de weg van eerlijke schuldbelijdenis is er bij de Here alle ruimte en geldt ook deze belofte.

Nee, deze machtige belofte is geen loze belofte. En als wij in deze tijd ons afvragen waar we in ons leven op kunnen bouwen en op kunnen vertrouwen? Dan moeten we ons vertrouwen op Hem stellen, Hij zorgt voor ons. Bij Hem zijn we veilig. Zelfs dan, wanneer ogenschijnlijk de kwade machten overwinnen in ons leven; zelfs dan wanneer de dood er aankomt. Ook dan belooft God zijn kinderen: Ik ben met u, vandaag, morgen en overmorgen, tot aan het einde: ja, zelfs tot in eeuwigheid.

Dat is toch om van te zingen? Zo’n geweldige God! Zoals koning David daarover zong in bijv. Psalm 139: HERE, U kent mij, U doorgrondt mij, U weet het als ik zit of sta, U doorziet van verre mijn gedachten. En met al mijn wegen bent U vertrouwd. Al ging ik wonen voorbij de verste zee, ook daar zou uw hand mij leiden, zou uw rechterhand mij vasthouden.

En daarom: Zie of ik geen verkeerde weg ga, en leid mij op de eeuwige weg.
Amen.