Meditatie – BRANDENDE DOORNSTRUIK – WAAR IS GOD?  

Mozes zorgde voor de schapen en geiten van zijn schoonvader de priester van Midjan toen hij met de kudde kwam bij de Horeb, de berg van God. Daar verscheen de engel van de HERE aan hem in een vuur dat uit een doornstruik opvlamde. Mozes zag die doornstruik in brand staan, maar niet verteerd worden. Mozes dacht: Hoe kan dat?

Toen de HERE zag dat Mozes dichterbij kwam, riep Hij vanuit de struik: ‘Mozes, Mozes!’ ‘Ja, antwoordde Mozes, ‘ik luister’. Den de HERE zei: ‘Kom niet dichterbij en trek je schoenen uit. Want je staat op heilige grond. Verder zei de HERE: ‘Ik ben de God van je vader, de God van Abraham, Isaak en Jakob.’ Toen bedekte Mozes zijn gezicht, want hij durfde niet naar God te kijken. De HERE zei: ‘Ik heb gezien hoe moeilijk mijn volk het heeft in Egypte. Ik heb gezien hoe ze onderdrukt worden, en heb gehoord hoe ze om hulp roepen. Ik weet hoe ze lijden. Daarom ben Ik gekomen om ze te bevrijden uit de macht van de Egyptenaren en hen te brengen naar een groot land met genoeg eten en drinken voor iedereen. Ik stuur jou naar de Farao. Want jij moet mijn volk uit Egypte wegleiden.’ (Exodus 3:1-10)

27 april is het Koningsdag en een week later Bevrijdingsdag.

Koningsdag is in ons land een nationale feestdag. Maar in veel landen zullen christenen weinig feestelijks beleven aan de verjaardag van hun vorst, president of regeringsleider. In onze tijd en in onze wereld geven niet-christenen de toon aan, ook in ons land met alle gevolgen van dien. Soms zijn onschuldige mensen het slachtoffer van oorlog en geweld.

Bidden wij nog tot God of Hij onze koning en andere regeerders  wijsheid en kracht wil geven om naar recht hun taak te verrichten? Of vragen wij ons alleen maar af waarom God niet ingrijpt? God is toch liefde? Is God toeschouwer geworden? Laat Hij de wereld aan haar lot over?

In het Bijbelgedeelte van Exodus 3 staat hoe Mozes dat ervaart toen God tot hem sprak vanuit die brandende doornstruik. Net als elke dag deed Mozes zijn werk met de kudde van zijn schoonvader. Deze keer kwam hij, waarschijnlijk op zoek naar goede weidegrond, bij de berg Horeb aan. Mozes zag daar één van de struiken in brand staan. Dat gebeurde misschien wel meer in tijden van grote droogte. Maar als Mozes goed kijkt, ziet hij de struik in lichterlaaie staan maar niet verbranden, verteren! Vreemd!

Nieuwsgierig komt Mozes dichterbij en hoort dan ineens een stem die zegt dat hij niet dichterbij mag komen, omdat de grond waarop hij staat heilig is. En die stem stelt zichzelf eerst voor: “Ik ben de God van je vader, de God van Abraham, van Isaak en van Jakob”.

Ja, daar had Mozes wel van gehoord! De God van zijn voorouders. En die God begint tot hem te spreken. Dat is spannend want het volk waar Mozes toe behoort – het volk Israël – wordt onderdrukt in Egypte waar het slavenarbeid moet verrichten en erg slecht behandeld wordt.

Misschien heeft iemand toen ook wel eens gedacht: “Waar is onze God nou? Ziet Hij niet hoe wij lijden, mishandeld en uitgebuit worden?”

Maar wat blijkt hier? God is geen toeschouwer, want wat horen we God zeggen? “Ik heb het niet alleen gezien, maar ook heb Ik hun jammerklachten gehoord, Ik weet hoe ze lijden. Daarom ben ik naar de aarde gekomen om hen uit de macht van de Egyptenaren te bevrijden…”.

Dus geen God als toeschouwer, maar een God die er bij is!

En als God verderop in de Bijbel als mens op aarde komt in Jezus, dan komt Hij nóg dichterbij. Hij komt gewoon bij mensen wonen. Zo belangrijk vindt God het om Zichzelf aan mensen te laten zien.

En God is daar niet in veranderd. Hij is nog steeds dezelfde als in de dagen van Mozes en in de dagen van Jezus.

En daarvoor gebruikt God ons, mensen, voor zijn plannen met deze wereld. Kijk maar wat Hij tegen Mozes zegt: Daarom stuur ik jou naar de farao: jij moet mijn volk uit Egypte wegleiden. Mozes mag met Gods hulp zelf een bevrijder worden. God kiest ervoor om met en door gewone mensen te werken in deze wereld.

Dus Koningsdag en Bevrijdingsdag vieren in ons land? De vlag uit, ja! En terecht. Vrijheid is een groot goed. Pas als je geleden hebt onder oorlogsgeweld of onderdrukking dan weet je echte vrijheid op waarde te schatten.

Als het volk Israël later met Mozes bevrijd is uit Egypte dan is het óók feest.

En de apostel Paulus roept later via zijn brief aan Timoteüs de gemeente op (1Tim2:1,2) om te bidden en te danken voor alle mensen, koningen en hooggeplaatsten. Dus bidden voor hen die veel verantwoordelijkheid hebben. Waarom? Om een stil en rustig leven te leiden in alle godsvrucht en waardigheid.

Het doel is dat alle mensen, dus ook de hooggeplaatsten, buigen voor Gods Zoon, Jezus Christus, die mens werd en naar de aarde kwam en Zich gegeven heeft tot losprijs voor velen.

Dáár gaat het om.

Dat is hét evangelie voor iedereen na Goede Vrijdag en Pasen.

En zó mogen we onze vierdagen van koning en vaderland vieren in blijdschap en dankbaarheid.

S.W.P. Verkade sr.