Meditatie – Blijven bij Gods Woord
Onderstaande meditatie is ingesproken bij Omroep Wetering voor uitzending bij de lokale omroepen van Vlaardingen en Schiedam,
steeds de 4e zondag van de maand.
Beste luisteraar,
Ik lees u enkele verzen uit 1 Samuël 3: De jonge Samuel werkte in de tempel voor de Here. Hij
hielp de priester Eli, die bijna helemaal blind was. De Here sprak in die tijd bijna nooit tegen
iemand. En de mensen zagen de Here ook niet in dromen. Op een nacht sliepen Eli en ook
Samuel beiden in de tempel, dicht bij de ark van God. De godslamp was bijna uitgedoofd.
Beste luisteraar,
Er zijn dingen waar je niet zonder kunt in je leven. Bijvoorbeeld kun je op kantoor niet zonder
pen of computer. En een vertegenwoordiger kan niet zonder auto om naar z’n klanten te
kunnen gaan.
Waar kan een christen niet zonder? Die kan niet zonder het Woord van God. Want wat zegt de
Here tegen ons in de Bijbel? In Zijn Woord laat God ons de goede weg voor ons leven zien.
Onze redding. De Bijbel vergelijkt dat wel met een lamp. Uw Woord is een lamp voor mijn voet
en een licht op mijn pad (Psalm 119). Zonder lamp loop je in het donker. Je verdwaalt of je
struikelt. Je valt. Het wordt je ondergang.
Hoe zouden wij zonder Gods Woord weten waar het naar toegaat met deze wereld? Dat God
bezig is een nieuwe wereld te maken? Hoe zou je weten van het kruis van Christus en hoe je
van de zonde kunt afkomen en een ander mens kunt worden?
Kortom, een christen kan niet zonder het Woord van God.
Maar, luisteraar, stelt u zich eens voor dat u Gods Woord nìet had. Dat u nooit uit de Bijbel
kon lezen. Dat God nooit wat tegen u zou zeggen. Dan zou er geen contact zijn tussen God en
ons. God zegt niks. En hoe zou u dat vinden dat God niks meer tegen u zou zeggen? Of zegt u:
nou, eigenlijk is het zo met mij. Ik lees wel in de Bijbel. Maar het doet me niks. Het is alleen
een gewoonte. Ik merk niet dat God daarin tegen me spreekt.
Of hebt u geen band met God? Denk dan eens aan uw gebedsleven. In Zijn Woord spreekt God
tot ons. En in ons gebed praten wij tegen de Here. Dus hoe staat het met ons bidden? Is dat
een dode zaak geworden in ons leven? We bidden nog wel. Maar alleen uit gewoonte. Meer
niet. Wat denkt u: zou God daarnaar luisteren?
Uit de eerste hoofdstukken van het Bijbelboek Samuël blijkt dat het met de kerkelijke situatie
in Israël niet best gesteld was. Ieder deed wat goed is in eigen ogen. ’t Was gewoon droevig….
Alleen de buitenkant, de vorm bestond nog, maar waar het echt om ging, dat waren de
mensen al lang vergeten. En het ergste was: God leek te zwijgen. We lazen: de lamp van God
bijna uitgedoofd…
Sommigen vinden dat het tegenwoordig ook zo is. We hebben allemaal zo onze eigen mening
hoe het zou moeten in de kerk en in onze dienst aan de Here. En God lijkt ook in onze tijd te
zwijgen. Jazeker, kerkdiensten worden nog wel gehouden, de vorm is er nog wel, maar het
doet me zo weinig meer, ik word er niet meer warm van. Of, zeggen mensen dan: Ja, ik ga nog
wel, maar mijn kinderen, het lijkt wel of het ze niet meer raakt.
Zo was het ook in de tijd van Samuel. De tempeldienst was verwaarloosd. Alleen de oude
priester Eli deed nog dagelijks plichtmatig zijn werk. En dan was daar zijn kleine knechtje,
Samuel. Maar achter in de tempel vlak bij de ark brandde nog altijd een lamp, als teken van
Gods verbond. Maar die lamp brandde al bijna niet meer. De lamp van God bijna uitgedoofd,
staat er.
In die nacht flakkert het dovende licht van de Godslamp nog een heel klein beetje in het
heiligdom van de Here waar Eli en de jonge Samuël liggen te slapen. Samuel denkt dat hij
droomt. Maar hij droomt niet, het is werkelijkheid. Alleen heeft hij het nog niet in de gaten.
Drie keer staat hij op om Eli te vragen of hij hem soms geroepen heeft. Uiteindelijk is het dan
ook nog de oude Eli, die hem uit de droom helpt: Samuël, je droomt niet. Het is Gód die je
roept.
Kijk, luisteraar, dat is hier het mooie. God roept Samuël. Hij maakt van Samuël een profeet,
die Gods boodschap moet gaan doorgeven. God blijft niet zwijgen. God gaat weer spreken.
Dat is een wonder. Dat God dat doet. Dat Hij er geen eind aan heeft gemaakt. Dat hadden we
eerder verwacht gezien de situatie in die tijd. Maar Hij doet het niet. Dat is pure genade.
Ja, dat geldt ook voor ons vandaag. God spreekt tot ons, tegen u, tegen jou en tegen mij. Dat
is een wonder. Dat God iets wil zeggen tegen zondige mensen. Merkt U daar niks van in uw
leven? Moet God misschien ook bij u door een dikke muur heen breken? Bij u steeds weer op
de deur kloppen? Vóór u door hebt dat God spreekt?
God wil bij ons gehoor hebben. In ons leven. Nou, en dat is 100 % genade.
Ja, en wat moeten we dan doen, als God tot ons spreekt? Kijk maar wat Samuël moet zeggen.
Spreek Here, want uw knecht hoort. Dus eerst moet Samuël luisteren. En dat is de enige
goede reactie als God spreekt. Luisteren, horen. En daar zit ook in: gehoorzamen. Dat geldt
voor Samuël en dat geldt ook voor ons, voor u en voor mij. Eerst horen naar God, naar wat Hij
tegen ons zegt in de Bijbel, zijn Woord. Daar begonnen we mee in deze meditatie. Dat een
christenmens niet zonder het Woord van God kan.
Eind deze maand, op 31 oktober hebben we in het kerkelijk jaar een zgn. herdenkingsdag,
Hervormingsdag, met kerkhervormer Maarten Luther. Wat was nu zo belangrijk van die
Reformatie, die Kerkhervorming. Nee, niet de persoon Maarten Luther. Maar wel dat hij
ontdekte in die tijd (en die tijd leek veel op onze tijd, nú) dat de Bijbel bijna niet meer open
ging. Gods Woord werd nauwelijks meer gehoord. Maar door het werk van Luther ging de
Bijbel, Gods Woord weer open over de genade en ons geloven en kwam er een terugkeer tot
het geloof in God.
Buiten wat er de laatste maanden allemaal om ons heen gebeurde en nog te gebeuren staat,
kreeg de politiek alle aandacht. Politieke beschouwingen die moeten eindigen in verkiezingen.
En nu hoef ik hier geen voor- of nabeschouwing te geven. Maar wat mij opviel, is, dat het
christelijke geluid flink heeft ingeleverd. De naam van God en het christelijk geluid zie je
steeds meer verdwijnen uit de politiek en in de samenleving.
In deze meditatie stonden we een ogenblik stil bij een Bijbelgedeelte dat spreekt, nee, niet
over het woord van mensen, een politicus, een kerkhervormer of wie dan ook, maar dat gaat
over het Woord van God. Laat dat steeds voor ons open gaan en ons richtsnoer zijn. Want
welke weg wij ook gaan, Gods Woord is een lamp voor onze voet en een licht op ons pad.
Amen